موفقیت تولید مثلی ونرخ بقای روزانه باکلان بزرگ(Phalacrocorax Carbo sinensis) در کلنی تالاب بین المللی امیر کلایه

زمینه وهدف: باکلان بزرگ پرنده­ای وابسته به بوم سامانه­های آبی می­باشد.این پرنده از نظر بوم­شناسی در بالای زنجیره غذایی قرارداردومی­تواند به طور ویژه­ای نشان دهنده از بین رفتن زیستگاه و آلودگی محیط ودیگر فعالیت­های انسان اثرگذار برمحیط­زیست باشد. در این مطالعه فعالیت­های تولید مثلی باکلان بزرگ درطی سال 1388از اوایل فروردین تا اواخر تیر در تالاب بین المللی امیرکلایه درسواحل جنوبی دریای خزر موردبررسی قرار گرفت. روش بررسی : دراین مطالعه زیست شناسی جوجه آوری،تعیین موفقیت تولید مثلی و نرخ بقای روزانه به روش می فیلد انجام شد. برای آگاهی از این­که چه تغییراتی در موفقیت جوجه آوری اتفاق می افتد، باید موفقیت جوجه آوری در واحدهای زمان محاسبه گردد. مثلا تعداد تخم های که روی آن­ها خوابیده شده، نسبت تخم های هچ­شده و نسبت آشیانه های خراب شده و تعداد جوجه های مرده باید مورد پایش قراربگیرد. یافته ها: داده­های مربوط به تعداد دسته تخم ها در هر آشیانه (Clutch size )جمع آوری شدکه میانگین دسته تخم7/0± 88/2 تخم رابرای هر آشیانه نشان داد. براساس این روش نرخ بقای روزانه آشیانه ها ی باکلان بزرگ در طی دوره تخم 3/98% ودرمرحله آشیانه نشینی وپس آشیانه نشینی به ترتیب 4/99% و100% بدست امد.درکل، میزان موفقیت تولید مثلی دراین سال 4/56% برآوردشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می­دهد که در طی دوره­ای که جوجه­ها قادربه ترک لانه بودند هیچگونه تلفاتی وجودنداشت. مشاهده­ها نشان­دادکه عوامل اقلیمی­مانندبادوبارش ناگهانی درمرحله­ای که جوجه­ها سرازتخم بیرون نیاورده­اند بیش­ترین تاثیر را دارد و میزان تلفات جوجه­ها دراین مرحله  6/30 % بوده است، لذاجوجه­ها در این زمان از حساسیت زیادی برخورداراند بنابراین برای مدیریت وحفاظت ازاین پرنده درزمان جوجه­آوری، کاهش تهدیدها دردوران قبل ازتفریخ تخم ها می­تواند موثر باشد. براساس نتایج این مطالعه نیاز به اقدام­های بهبود مدیریت جهت حفاظت کلنی باکلان بزرگ درتالاب امیرکلایه درزمان جوجه آوری وجوددارد.